De term komt al wat regelmatiger in het nieuws en andere programma’s, zoals “Huizenjagers”. In sommige gevallen gaat een groep mensen op zoek naar een riant domein om dan de kosten te delen en per gezin toch relatief goedkoop uit te komen. Het kan dus een manier zijn om grote villa’s toch nog aantrekkelijk te maken. De essentie gaat echter verder dan dat.
Eerst en vooral willen we enkele mythes doorprikken.
- Even terugkomen op de inleiding: cohousing is NIET samenwonen, maar u bleef lezen …
- Het zijn geen studentenkoten, maar samen leren en spelen is toegestaan. Misschien gebruikte je op kot ook al een deelfiets, maar noemde dat toen anders.
- Het is niet gericht op verstedelijking, maar net het tegenovergestelde : het herstel van het wijkgevoel van vroeger, want wie heeft niet graag een buurman die de tuin mee onderhoudt. Auto’s worden dan ook graag verborgen, ergens op een parking aan de kant, of gewoon onder de grond, en boven de grond is de zwakke weggebruiker heer en meester.
Waarom toch ?!
De eerste reden is eenvoudig, wie heeft nu niet graag wat meer ruimte voor minder geld. Maar we mogen niet vergeten dat we op alle vlakken meer bewust met ruimte moeten omspringen. Door compacter te bouwen, wordt ook het energieverbruik gedrukt, waarover in de volgende Koerier meer. Maar ook investeringen rond waterhuishouding worden interessanter. De portemonnee vaart er dus wel bij.
Daarnaast probeert men met dergelijke projecten het buurtgevoel van de oude dorpskernen terug te brengen, en dat is nu net de essentie waarnaar ondergetekende op zoek was. Vanuit onze vereniging doen we al sinds ons ontstaan aan het delen van materiaal, en zien we hoe de maatschappij verandert.
Buurman, wat doet u toch?
Ieder heeft zijn eigen volledig uitgeruste privéwoning, met een eigen keuken en badkamer. Er is dan bijvoorbeeld wel een gemeenschappelijke tuin en een centraal gebouw waarin functies gedeeld worden. En welke functies dan wel? En dit is nu net het mooie … dat bepaalt de bewoner zelf, waarom geen Wasbar, of een kinderspeelkamer, of een co-working bureau met een groot scherm voor presentaties, films en voetbalwedstrijden?
In cohousing projecten worden geen woningen gebouwd om ze te vullen met bewoners; er worden éérst bewoners gezocht die willen meedenken en -plannen. Daaruit vloeit dan een architectuur die beantwoordt aan de noden van die groep, die dan ook nog liefst zo verscheiden mogelijk is : singles en koppels, ouderen en gezinnen met kinderen.
maar de gebouwen dan?
En vooral : “Hoeveel ?” Officiëel bestaan cohousing projecten met 8 of meer woningen, in allerlei vormen. Ga gerust even surfen op de links hieronder voor voorbeelden.
Enkele referenties :
Door hierover wat opzoekwerk te verrichten, ben ikzelf nogal enthousiast geworden, en heb ik besloten me er nog wat meer in te verdiepen. Voor suggesties, (liefst positieve) opmerkingen of ervaring, mag je me altijd antwoorden op de mail.
GD