Lokaal talent heeft een ontroerend gedicht geschreven voor een triest afscheid. We willen jullie dit niet onthouden. Dus als je iemand tegenkomt die fluit of neuriet op de tonen van de klassieker “Auld Lang Syne”, dan weet je wat in die persoon omgaat.
Knik even vriendelijk en verleen de nodige morele of muzikale bijstand indien nodig.
In memoriam
de wei en de koeien van de Goordijk
° ??? – + 2019
Met pijn in het hart namen de bewoners van een deel van de Goordijk afscheid van “hun wei en hun koeien”.
Dankbare herinnering
Valt het je op dat er leven verdwijnt
als de koe uit de wei is verdwenen
(naar Boudewijn D G)
Eerste koeplet
Hier staan we dan aan ‘onze’ wei
Rond stront bijeen geschaard
En vele mooie dagen blijven
Diep in ’t hart bewaard
refrein
Ik zeg u geen vaarwel mijn koe
We zien elkaar nog weer
Als entre-côte of filet pur
We zien mekaar nog weer
tweede koeplet
Neem nu een glas, gij allemaal
En houd het stevig vast
Wij toasten op een mooi verhaal
Naast wat een koe ontlast
derde koeplet
Dat elk nu pinkt hier weg ‘n traan
Laat vallen hier nabij
Zo blijft ook iets van ons bestaan
Verbonden met de wei.