Planten die tegen de droogte kunnen
Vanmorgen in ‘Wat een week’ op Radio 2 vertelt Victor Verhulst aan Kim Debrie dat het regent aan’t zeetje. Na het gebruikelijke vraag-en-antwoord-spel over corona en wat het doet met de familie Verhulst sluit Kim af met een absoluut verkeerd verzoek: ‘Victor, houd de regen maar daar hé’.
Het heeft afgelopen nacht welgeteld drie minuten geregend. Ik weet het want ik werd kort na 1 uur gewekt door enkele verre donderslagen. Drie minuten… de spreekwoordelijke druppel op een hete plaat. Ik hoor de vragen nog begin maart. Heeft het nu nog niet genoeg geregend? Is het grondwaterpeil nog altijd niet terug normaal? Ja, dat was het… toen, voor eventjes. Nu, zowat vijf weken later, is de zandgrond in onze wijk bij velen terug herleid tot euh… ‘droog zand’. In tegenstelling tot klei en leem kan zandgrond geen water vasthouden. Het verdampt snel, spoelt sneller weg en/of dringt sneller in de grond. Op onze zandgronden moet dus met de regelmaat van de klok een lekkere regenbui vallen anders zie je de plantjes – zeker de jonge aanplant en éénjarigen – zo wegkwijnen.
Het belangrijkste wat we kunnen/moeten doen is onze grond verrijken. Zo zal die grond beter vocht vasthouden en spoelt de voeding niet zo snel uit. Vermeng daarom bij voorkeur compost en organische mest door de grond en dat mag je jaarlijks herhalen. Compost is trouwens zowat het ganse jaar beschikbaar in onze wijk. (Aan de moestuintjes op het einde van de De Romboutweg en aan het speelpleintje tussen Hoge Akker en Hulshout). Je kan ook in de zomer gemaaid gras laten liggen en in de herfst blad laten liggen in je borders.
Overweeg je nog een aankoop van mooie tuinplanten, bedenk dan dat je best kiest voor exemplaren die tegen de droogte en dus ’tegen een stootje’ kunnen.
- Ik denk bijvoorbeeld aan Lavendel. Een heel dankbare plant als je hem jaarlijks één tot twee keer stevig terug snoeit.
- Ken je prikneus? Een tweejarige plant met grijs behaard blad die zich rijkelijk uitzaait. Hij bloeit van mei tot eind juli. De plant is bijna onderhoudsvrij. Je hoeft geen verwelkte bloemen weg te halen en hij heeft weinig of geen last van ziektes.
- Dan hebben we ezelsoor. Ook een plant met grijs behaard blad. Ook een erg ‘volle’ plant. Eens de paarse bloemen verschijnen wordt hij zwaar en valt de plant om. Niet op een ‘eilandje’ zetten zoals velen doen, maar combineren met andere planten zodat hij steun vindt.
- Wat denk je van kogeldistel. Geen paniek, dat is niet de gevreesde distel, maar een beschaafde tuinplant die, net als lavendel, zeer aanlokkelijk is voor hommels en bijtjes. Deze plant groeit vrij hoog en vraagt wat ondersteuning.
- De vuurwerkplant. Zijn blad is een beetje saai. De bloemen daarentegen zijn spectaculair en schieten omhoog als een pijl in oranje en geel.
- Sedum, natuurlijk. Sedum is een vetplant, en vetplanten kunnen nu eenmaal beter tegen droogte. Als je sedum begin mei een beetje topt, verleng je de bloeitijd. Er zijn veel cultivars en verschillende (blad)tinten te koop
*De crocosmia. Met zijn rijke bloei en vurige bloeitinten een geweldige plant voor de ‘warme’ border. In de nazomer en herfst produceert hij alsmaar nieuwe bloemen, waardoor je tot in oktober verzekerd bent van gele, orange of rode bloemen, afhankelijk van de cultivar die je kiest. De crocosmia is een knolplant. Na enkele jaren kun je makkelijk vermeerden. - En ter afsluiting, wat denk je van de rode zonnehoed, de Echinacea purpurea. Hij staat heel graag in de zon en houdt, zeker in de winter, niet van natte voeten. Hij bloeit in de zomer en de herfst met purperroze bloemen met een oranje hart. Ondertussen zijn er gigantisch veel cultivars gekweekt in wit, geel en roze tintent. De originele is echter de sterkste en het makkelijkst te houden. Je kan makkelijk zaden oogsten en zelf nieuwe planten opkweken.
Veel succes, en laat het alsjeblief toch maar een beetje regenen.
Paul Eelen, Velt